Al vroeg in de zestiende eeuw lieten de Heren van Breda in de Baronie gedeeltes van de vroente (grond in gezamenlijk gebruik) met bomen beplanten. Het Mastbos bij Breda is hier een voorbeeld van. Ook het Hultens Bos, het huidige Prinsenbosch, het Vliegveld Gilze-Rijen en het gebied van Boswachterij Dorst zijn voormalige woeste gronden, die bij inwoners van de omliggende dorpen steeds als vroente vrijelijk in gebruik waren.
De belangrijkste reden om bossen aan te leggen was dat de grote heren een jachtterrein wilden, waar ze geen
rekening met de boeren hoefden te houden. Het loslopende vee – met name varkens – werd uit de bossen geweerd. Dit was ten nadele van de boeren, want het gebied dat ze konden gebruiken werd daardoor steeds kleiner.
