In 1896 werd de Noord-Brabantse Christelijke Boerenbond (NCB) opgericht. De NCB was een echte standsorganisatie die zich in principe met alle belangen van de hele boerenstand bezig hield. De doelstelling van de Boerenbond was ‘de zedelijke en stoffelijke belangen’ van de boerenstand te bevorderen. De bond probeerde dit te bereiken door onder andere sociale misstanden te verbeteren, woekerpraktijken te bestrijden, landbouwbenodigdheden gezamenlijk aan te kopen, de veestapel te verbeteren en zeker niet op de laatste plaats door kennis te verbreiden. De NCB richtte zowel op provinciaal als plaatselijk niveau een aantal bonden, verenigingen en coöperaties op.
In de gemeente Gilze en Rijen werden in 1915 NCB-afdelingen opgericht, in iedere kern een.
Zowel in Rijen als in Gilze bestonden al coöperatieve boterfabrieken en boerenleenbanken vóór er boerenbonden waren. In alle vier de kerkdorpen kwam in de loop der jaren een pakhuis, waar de NCB landbouwbenodigdheden aan de leden verkocht die centraal waren ingekocht. Voor de aankoop van meststoffen en voedermiddelen waren de boeren aangesloten bij de Coöperatieve HandelsVereniging (CHV).
Ook sloten boeren samen verzekeringen af voor rundvee, paarden en varkens. Er kwamen plaatselijke fokverenigingen voor runderen en varkens, die stieren en fokberen kochten om goede nakomelingen te kweken. In 1941 werden alle boerenorganisaties op last van de Duitse bezetter ontbonden. Na 1945 gingen de ontwikkelingen in de boerensector weer in een rap tempo verder. De bedrijven werden groter en groter en de laatste jaren krijgen vooral landbouw en veeteelt de zwarte piet toegeschoven als het om milieu en veeziektes gaat. Toch zijn er dankzij de voorlichting van de landbouworganisaties tal van aanpassingen gedaan op het gebied van het milieu.