In oude cijnsboeken (belasting) van Gilze en Rijen uit 1533, 1549 en 1726 staat onder andere: ‘by den Steenoven’, ‘inde Heystrate omtrent den Steenoven’ en ‘Akkerlands omtrent den Steenoven, den Heijakker’.
Deze toponiemen wijzen op de aanwezigheid van ovens in Rijen waar stenen gebakken en gedroogd werden en waar dus leem in de buurt aanwezig was.
Het bakken van stenen gebeurde vroeger in een veldsteenoven, die ter plaatse werd ingericht. Het was niet zo dat er het hele jaar door stenen werden gebakken, maar alleen als ze nodig waren. En dat was veelal voor eigen gebruik.
