In Europa werden vanaf de 4e of 5e eeuw de eerste kerkklokken gegoten. Eeuwenlang waren ze een belangrijk communicatiemiddel voor de bewoners van dorp, stad en streek. Elke dag werd de mis met klokgelui aangekondigd en later, na de hervorming, luidde de kerkklok elke zondag om de gelovigen ter kerke te roepen. Ook bij kerkelijke uitvaarten en trouwerijen werd de kerkklok geluid. De kerkklokken hadden ook een maatschappelijke waarschuwingsfunctie. Bij brand, storm, wateroverlast en ander gevaar werd de bevolking gewaarschuwd en opgeroepen om te komen helpen. De klok luidde ook op vaste tijden van de dag, bijvoorbeeld om 12.00 uur om de schafttijd aan te geven.